Wypalenie zawodowe nie musi dotyczyć Ciebie...

14 września jest obchodzony jako Międzynarodowy Dzień Walki z Wypaleniem Zawodowym. Z tej okazji zostałam zaproszona do wzięcia udziału w audycji Radia Dla Ciebie poświęconej zagadnieniu wypalenia zawodowego.

O ile wcześniej mówiło się o tym, że wypalenie zawodowe dotyczy najczęściej służb medycznych, nauczycieli, handlowców, policjantów czy urzędników, o tyle dzisiaj już wiemy, że może ono dotknąć każdego. Jeżeli jesteśmy bardzo zaangażowani w to co robimy, poświęcamy temu sporo czasu, biorąc na siebie coraz to nowe obowiązki, które chcemy oczywiście wykonać w sposób perfekcyjny i najlepiej samemu, lub też pracujemy w bardzo toksycznym środowisku (np. trudny szef), to szanse na to, że dotknie nas wypalenie zawodowe, są wysokie.

Wypalenie zawodowe to stan, w którym odczuwamy chroniczne zmęczenie, brak motywacji i satysfakcji z pracy, a także poczucie bezradności wobec wyzwań, nie tylko zawodowych. To stan, który może wpłynąć na naszą wydajność zawodową, ale także na nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Dlatego tak ważne jest rozpoznawanie sygnałów wczesnego wypalenia zawodowego oraz podejmowanie działań mających na celu jego przeciwdziałanie.

Najczęściej wśród tych działań wymieniane są:

1. Dbanie o równowagę między pracą a życiem prywatnym: To kluczowy aspekt utrzymania dobrego samopoczucia. Odpoczynek i czas spędzony z rodziną i przyjaciółmi mają ogromne znaczenie.

2. Umiejętne określanie celów i priorytetów: Zrozumienie swoich celów zawodowych i osobistych pomaga unikać poczucia zagubienia. Planuj i dąż do osiągnięcia swoich celów krok po kroku.

3. Zwracanie uwagi na zdrowie fizyczne i psychiczne: Regularna aktywność fizyczna, zdrowa dieta i techniki relaksacyjne mogą pomóc w radzeniu sobie ze stresem.

4. Praca nad umiejętnością radzenia sobie ze stresem: Rozwijaj umiejętności zarządzania stresem, np. poprzez medytację, jogę lub terapię.

Wiem, wiem…łatwo to wszystko powiedzieć, gorzej z realizacją.

Moim najlepszym lekarstwem na wypalenie zawodowe była z kolei zmiana pracy. Nie zawsze jest to możliwe, dlatego osobiście, kiedy spotykam się z wypaleniem zawodowym w pracy z moimi klientami najczęściej zachęcam ich do budowania wsparcia społecznego dla siebie, do dzielenia się swoimi uczuciami z bliskimi osobami, z kolegami z pracy, z szefem (jeżeli jest „normalny”). Czasami rozmowa może być najlepszym lekarstwem.

Warto też skorzystać ze wsparcia coacha (często w spiralę wypalenia wciągają nas nasze przekonania, że muszę sam, że muszę wszystko i na już, a coach może pomóc te przekonania zwalczyć) lub lekarza/psychologa.

Tutaj znajdziecie mój post na LinkedIn, w którym dzieliłam się narzędziem, wykorzystywanym przez strażaków oraz pracowników innych służb ratowniczych w USA do identyfikowania nasilających się sygnałów stresu jeszcze przed wystąpieniem wypalenia.

https://www.linkedin.com/pulse/wypalenie-zawodowe-anna-bielau